Burma/Myanmar: Serious Human Rights Challenges Require the Continued Attention of the Human Rights Council

By 22 civil society organizations from Burma/Myanmar • March 1, 2013

Civil society organizations from Burma/Myanmar urge the United Nations Human Rights Council (Council) to remain seized of the serious and ongoing human rights abuses occurring in Burma/Myanmar. The government has undertaken a series of noteworthy developments in the past two years which have been important and necessary steps towards democratic reform, however such developments remain limited and fragile.

Human rights violations against ethnic and religious minorities in the country persist and are increasingly overlooked in favour of the political developments taking place in Naypyidaw and Rangoon/Yangon. Of particular concern is the grave situation in Kachin State, where the Burma/Myanmar Army has intensified its offensive since December 2012 by launching air strikes and firing cluster bombs in areas near Internally Displaced Persons (IDPs) camps and killing civilians.[1] The continued allegations of gross and systematic human rights violations committed by Burma/Myanmar Army against the Kachin people include sexual violence, torture, arbitrary arrest and extrajudicial killings, and may amount to crimes against humanity. The crisis in Kachin State also seriously threatens the strength of the preliminary ceasefire agreements reached with other ethnic opposition groups.

Meanwhile, in Arakan State, two serious outbreaks of communal violence between Arakanese Buddhists and Rohingya Muslims have occurred in recent months leaving at least 100 people dead and over 100,000 displaced. Those displaced from the violence are living in squalid camps with insufficient food and lack of access to other basic needs. Although the violence has been perpetrated by both communities, the government has failed to take any meaningful steps towards constructively addressing the systemic and institutionalized discrimination against the Muslim population.

The government’s scant tolerance for dissent and the freedom of peaceful assembly has not seen a significant positive shift as it continues to suppress the activities of dissidents, including through arbitrary arrests and detentions, and judicial harassment.[2] There is an emerging trend in the use of Section 18 of the Peaceful Assembly and Peaceful Procession Law, a new law enacted in December 2011, which bars public gatherings without official permission, to criminalize the activities of human rights defenders and activists.[3] In the context of protesting against endemic land grabbing and land confiscations across the country, resistance and dissent is occurring increasingly among the affected communities. In November 2012, riot police attacked a camp of demonstrators opposing the Letpadaung copper mine with water cannons, tear gas and incendiary devices, resulting in injuries to at least 70 activists and monks.[4] In addition, there are at least 200 political prisoners still behind bars.

These serious human rights violations are taking place in a context where there is still no rule of law or an independent and impartial justice system; oppressive laws long condemned by the international community are still on the books and the un-democratic 2008 Constitution enshrines impunity, and places the military above the law and civilian authority.

Positive changes have occurred in Burma/Myanmar but major challenges remain. The challenges are too great to be forgotten about. President Thein Sein’s Government is sensitive to international attention and pressure. Therefore, enhanced scrutiny and monitoring is more essential than ever before. Both the Human Rights Council Resolution and the mandate of the Special Rapporteur on the Situation of Human Rights in Burma/Myanmar are crucial international tools to highlight the remaining challenges and ensure the reforms move in a positive direction.

Given the prevalent severity of the human rights situation in Burma/Myanmar, we urge the Council to:

Maintain the resolution on the situation of human rights in Burma/Myanmar under item 4 as “Human rights situations that require the Council’s attention” and renew the mandate of the Special Rapporteur on the Situation of Human Rights in Burma/Myanmar in this regard;
While encouraging positive political developments, continue to highlight in the resolution as well as in oral statements to the Council the ongoing, systematic human rights challenges existing in Burma/Myanmar while outlining expectations for substantive reforms, and hold the Government to account for not complying with previous Resolutions’ urgent calls;
Support the establishment of an OHCHR office in Burma/Myanmar with a full protection and promotion of human rights’ mandate and access throughout the territory, and urge the Government of Burma/Myanmar to sign the host country agreement to formalize their commitment.

We also urge the Human Rights Council to call on the Government of Burma/Myanmar to:

Immediately cease violations of international human rights and humanitarian law against ethnic nationality civilians, both in conflict and ceasefire areas and in particular the widespread rape of ethnic women by the Burma/Myanmar Army;
Allow and facilitate full, unrestricted and safe delivery of humanitarian assistance to all persons in need throughout the country;
End all forms of discrimination in law and in practice;
Enter into a political dialogue that fully engages the democratic opposition, genuine representatives of all ethnic opposition groups, and civil society actors;
Hold perpetrators of human rights violations accountable;
Release immediately and unconditionally all political prisoners, including those charged and sentenced under the Unlawful Associations Act. Ensure that the political prisoner committee recently established is comprised of representatives of the United Nations and civil society to guarantee its independence, expertise and impartiality to investigate, verify and identify individuals currently imprisoned on politically-motivated charges;
End immediately torture and other ill-treatment and punishment during interrogation and in prisons;
Review all legislation, including the 2008 Constitution, with a view to amend or repeal those not consistent with international human rights standards and laws;
Undertake judicial reforms to ensure the independence, impartiality and accountability of the judiciary, lawyers, and prosecutors;
Respect freedoms of association, assembly and expression which include ceasing all forms of intimidation, including arbitrary detention and judicial harassment of human rights defenders; also ceasing restrictions and charges against peaceful protesters and repealing the NGO registration law;
End all forced evictions and introduce a moratorium on evictions until a legal framework is in place to ensure that evictions are conducted only in accordance with international standards;
Allow and facilitate access by the UN and other independent humanitarian organizations to non-state armed groups to facilitate the negotiation of action plans, to monitor and verify reports of child recruitment and use and to ensure the safe release and reintegration of children affected;
Ratify and effectively implement core UN human rights treaties and their optional protocols;
Agree to the establishment of an OHCHR office in Burma/Myanmar with a full protection and promotion of human rights’ mandate and access throughout the territory.

Endorsed By

Back Pack Health Worker Team
Best Friend Library
Burma Issues
Burma Lawyers’ Council
Burma Partnership
Forum for Democracy in Burma
Human Rights Education Institute of Burma
Kachin Women’s Association Thailand
Karen Human Rights Group
Karenni Civil Societies Network
Karenni State Women Network
Kayan Women’s Organization
Movement for Democracy Current Forces
Myanmar Development Committee
Pa-Oh Youth Organization
Peoples’ Defence Force
Sait Ta Thukha Youth
Serve the People Network
Ta’ang Students and Youth Organization
Tavoyan Women’s Union
Union Of Kayah State Youth
Yaung Ni Thit Parahita Foundations

[1] Burma Partnership, Burma Must End Offensives and Dialogue with Ethnic Armed Groups for a National Political Settlement, 14 January 2013

[2] ALTSEAN-Burma, Burma Bulletin, Issue 73, January 2013

[3] Burma Partnership, Burma Continues to Repress Critical Voices, 20 January 2013

[4] List of monks and activists who received medical attention in hospitals as a result of the violent crackdown of the Letpadaung protests, as documented by the Assistance Association for Political Prisoners (Burma), available here.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

ျမန္မာႏိုင္ငံ – ဆိုးဝါးသည့္လူ႕အခြင့္အေရးစိမ္ေခၚမႈမ်ားေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ (HRC) ၏ အာ႐ံု စိုက္မႈ ဆက္လက္လိုအပ္ေနျခင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အရပ္ဖက္လူထုအသင္းအဖြဲ႔မ်ားက ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ဆိုးဝါးသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးမတရားမႈမ်ားကို ဆက္လက္အေရးထားရန္ တိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။ လြန္ ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္အတြင္း အစိုးရသည္ ထင္ရွားေသာ ျဖစ္ထြန္း တိုးတက္မႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာမွာ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးဆီသို႕ အေရးပါၿပီး လိုအပ္သည့္ေျခလွမ္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ယင္းသို႔ေသာျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားသည္ အကန္႔အသတ္က်ဥ္းေျမာင္းလွၿပီး ေက်ပ်က္လြယ္ေနပါသည္။

ႏိုင္ငံတြင္းမွ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစုမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရးလူနည္းစုမ်ားအေပၚ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား ဆက္ လက္ရွိေနၿပီး ႏိုင္ငံ့ၿမိဳ႕ေတာ္ ၌ျဖစ္ပြားေနေသာ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ပို၍ပို၍ပစ္ပယ္မႈခံေနရပါသည္။ အထူး တလည္စိုးရိမ္ပူပန္စရာမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ဆုိးဝါးျပင္းထန္သည့္အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။ ၎ေဒသတြင္ ျပည္တြင္း စစ္ေျပးဒုကၡသည္ (IDP) စခန္းမ်ားအနီး ျမန္မာစစ္တပ္က ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာလမွစ၍ ေလေၾကာင္းတိုက္ခိုက္မႈမ်ား၊ ပေဒ သာဗံုးမ်ားသံုး၍ ထိုးစစ္ကိုျမႇင့္တင္ခဲ့ရာ အရပ္သားမ်ားေသေၾကခဲ့ၾကသည္။ ကခ်င္ျပည္သူတို႔အေပၚ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ဆက္လက္က်ဴးလြန္ခဲ့သည္ဆိုေသာ လက္မခံႏိုင္စရာ လူ႔အခြင့္အေရး စနစ္တက်ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ားထဲတြင္ လိင္ပိုင္း ဆိုင္ရာအၾကမ္းဖက္မႈ၊ ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈ၊ စိတ္ထင္သလိုဖမ္းဆီးမႈ ႏွင့္ တရား႐ံုးတင္စစ္ေဆးျခင္းမရွိဘဲသတ္ျဖတ္မႈ တို႔ပါဝင္ၿပီး လူသားမ်ဳိးႏြယ္ဆန္႔က်င္ေရးရာဇဝတ္မႈ ေျမာက္ႏိုင္ပါသည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ အၾကပ္အတည္းသည္ အျခား တုိင္းရင္းသားအတိုက္အခံအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ရရွိထားသည့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေရွ႕ေျပးသေဘာတူညီခ်က္မ်ား၏ အစြမ္း သတၱိကိုလည္း အေလးအနက္ၿခိမ္းေျခာက္လ်က္ရွိပါသည္။

တခ်ိန္တည္းတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ရခိုင္ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားႏွင့္ ႐ုိဟင္ဂ်ာမြတ္ဆလင္မ်ားအၾကား မၾကာေသးသည့္လ မ်ားအတြင္း ဆိုးဝါးသည့္ လူမ်ဳိးေရးအၾကမ္းဖက္မႈ ႏွစ္ႀကိမ္ေပါက္ကြဲခဲ့ရာ အနည္းဆံုး လူ ၁၀၀ မကေသဆံုးၿပီး လူတသိန္းေက်ာ္ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါသည္။ အၾကမ္းဖက္ မႈေၾကာင့္ အိုးအိမ္စြန္႔ခဲ့ရသူမ်ားသည္ စုတ္ခ်ာလွသည့္ စခန္းမ်ားထဲ ေနထိုင္ေနၾကၿပီး အစားအေသာက္မလံုမေလာက္ႏွင့္ အျခားအေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ခ်ဳိ႕တဲ့ေနၾကသည္။ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို ႏွစ္ဖက္စလံုးမွက်ဴးလြန္ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း၊ မြတ္ဆလင္လူထုအေပၚ စနစ္တက်ႏွင့္ ဖြဲ႔ဖြဲ႔စည္း စည္း ခြဲျခားဆက္ဆံေနမႈကို အျပဳသေဘာကိုင္တြယ္မည့္ အဓိပၸာယ္ရွိေသာေျခလွမ္းမ်ား လွမ္းဖို႔ အစိုးရအေနျဖင့္ လံုးဝ ပ်က္ကြက္ေနသည္။

အတိုက္အခံျပဳမႈႏွင့္ လြတ္လပ္စြာစုေဝးခြင့္တို႔ကို အစိုးရက ပါးလွပ္လွပ္သည္းခံခြင့္ျပဳမႈမွာလည္း ထူးထူးျခားျခားတိုး တက္ေျပာင္းလဲလာမႈ မေတြ႔ရဘဲ စိတ္ထင္သလိုဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ားႏွင့္ တရားေရးအရေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ားအား ျဖင့္ ဆန္႔က်င္သူမ်ား၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဆက္လက္ ဖိႏွိပ္ေနပါသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျပ႒ာန္းခဲ့သည့္ ဥပေဒသစ္ျဖစ္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစုေဝးခြင့္ ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ဥပေဒ၏ ပုဒ္မ ၁၈ ကိုအသံုးခ်သည့္ အားသန္မႈတစ္ခုျဖစ္ေပၚလာေနပါသည္။ ယင္းဥပေဒအရ တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိဘဲ လူစုလူေဝးပြဲမ်ား လုပ္ခြင့္မရွိ သျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္သူမ်ား၊ လႈပ္ရွားတက္ႂကြသူမ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပစ္မႈေျမာက္ေစပါသည္။ ႏိုင္ငံတလႊား ပ်ံ႕ပြားေနေသာ ေျမယာလုယူမႈ၊ သိမ္းပိုက္မႈမ်ားကို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပေနသည့္ အခင္းအက်င္းေအာက္တြင္ ထိခိုက္ခံရပ္ရြာလူထုမ်ားအၾကား ဆန္႔က်င္ခုခံမႈ၊ မေက်နပ္မႈတို႔ ပို၍ပို၍ျဖစ္ ပြားေနပါသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ လက္ပံေတာင္းေၾကးနီမိုင္း၌ လံုထိန္းရဲမ်ားက သပိတ္စခန္းတစ္ခုကို မီးသတ္ပိုက္၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုး၊ မီးေလာင္ဗံုးမ်ားႏွင့္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ သံဃာေတာ္ႏွင့္ လႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ အနည္းဆံုး ၇၀ မက ဒဏ္ရာရခဲ့ၾကသည္။ ထိုမွ်သာမက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀ ထက္မနည္းမွာလည္း အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

ဤဆိုးဝါးသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိျခင္း၊ လြတ္လပ္၍ ဘက္မလိုက္ေသာ တရားစီစရင္ေရးစနစ္ မရွိေသးသည့္ အေနအထားေအာက္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက ယခင္ကတည္းက႐ႈတ္ခ်ခဲ့သည့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္ေရးဥပေဒမ်ားမွာ အသက္ဝင္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္မကိုက္ညီသည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္လည္း ျပစ္ဒဏ္ကင္း လြတ္ခြင့္ေပးထားသလို စစ္တပ္ကို ဥပေဒအထက္ ႏွင့္ အရပ္ဖက္အာဏာပိုင္အထက္တြင္ ထားရွိေပးပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အျပဳသေဘာအေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ္လည္း အဓိကစိမ္ေခၚခ်က္မ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ယင္းစိမ္ေခၚခ်က္ မ်ားမွာ ေမ့ေပ်ာက္မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားလြန္းလွပါသည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံတကာအာ႐ံုစိုက္မႈ၊ ႏိုင္ငံတကာဖိအားေပးမႈ တို႔ကို အကဲခတ္ေနပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပို၍ေသေသခ်ာခ်ာစိစစ္ ေစာင့္ၾကည့္ရန္ ယခင္ထက္ပိုလိုအပ္ေနပါသည္။ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္ အေရးအေျခအေန အထူးစံုစမ္းစစ္ေဆးေရးကိုယ္စားလွယ္၏ အခြင့္အာဏာတို႔သည္ ဆက္လက္ တည္ရွိဆဲ စိမ္ေခၚမႈ မ်ားကို မီးေမာင္းထုိးျပရန္ ႏွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား တိုးတက္သည့္ဘက္သို႔ေရြ႕လ်ားေရး အာမခံႏိုင္ရန္ အခ်က္အခ်ာ က်သည့္ ႏိုင္ငံတကာလက္နက္ကိရိယာမ်ား ျဖစ္ေနပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေန အပ်ံ႕အႏွံ႔ဆိုးရြားေနမႈေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီအေနျဖင့္ ေအာက္ ပါအခ်က္တို႔ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွ တိုက္တြန္းပါသည္ –

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနဆိုင္ရာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေခါင္းစဥ္ ၄ ေအာက္၌ “ေကာင္စီ၏ အေလးထားမႈ ဆက္လက္လိုအပ္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနမ်ား” အျဖစ္ ဆက္လက္ထားရွိၿပီး ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရးစံုစမ္းေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္၏ အခြင့္အာဏာကို သက္တမ္းထပ္တိုးရန္။
တုိးတက္သည့္ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ထြန္းမႈမ်ားကို အားေပးလ်က္ ေကာင္စီ၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္တြင္လည္းေကာင္း၊ ေျပာဆိုေၾကညာရာတြင္ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တည္ရွိျဖစ္ပြားေနဆဲ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ စနစ္တက် စိမ္ေခၚခ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ေထာက္ျပရန္၊ တဘက္တြင္ လည္း အေရးႀကီးသည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား အေပၚ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ျပေပးၿပီး ယခင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား၏ အေရးတႀကီးေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို လိုက္ေလ်ာျခင္း မရွိခဲ့သည့္အတြက္ အစိုးရ၌တာဝန္ရွိေစရန္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ျမႇင့္တင္မႈအခြင့္အာဏာ အျပည့္အဝရွိၿပီး တႏိုင္ငံလံုး သြားလာခြင့္အျပည့္အဝ ရွိသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာမဟာမင္းႀကီး႐ံုး (OHCHR) တစ္ခု ဖြင့္လွစ္ တည္ေထာင္ေရးကို ေထာက္ခံရန္ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ကတိခံဝန္ခ်က္ကို တရားဝင္ေစမည့္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ျမန္မာအစိုးရကိုတိုက္တြန္းရန္။

လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီအေနျဖင့္ ျမန္မာအစိုးရကို ေအာက္ပါအခ်က္တို႔လုပ္ေဆာင္ဖို႕ ေတာင္းဆိုရန္လည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔က တိုက္တြန္းပါသည္-

ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာနယ္ေျမမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ အပစ္ခတ္ရပ္စဲနယ္ေျမမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုအရပ္သားမ်ား အေပၚ ႏိုင္ငံတကာလူ႔အခြင့္အေရး ႏွင့္ လူသားခ်င္းစာနာေရးဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္ ေနမႈမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားအမ်ဳိးသမီး မ်ားကို ျမန္မာစစ္တပ္ က ေနရာအႏွံ႔အျပားမုဒိမ္းက်င့္ေနမႈကို ခ်က္ျခင္းရပ္တန္႔ရန္။
လိုအပ္ခ်က္ရွိေနသည့္ တႏိုင္ငံလံုးမွျပည္သူအားလံုးထံ လူသားခ်င္းစာနာေရးအကူအညီ အျပည့္အဝ၊ အခ်ဳပ္ အခ်ယ္မရွိ၊ အႏၲရာယ္ကင္း ကင္းေပးႏိုင္ေရးကို ခြင့္ျပဳကူညီေပးရန္။
ဥပေဒမ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ လက္ေတြ႔နယ္ပယ္၌လည္းေကာင္း ခြဲျခားဆက္ဆံမႈအသြင္သ႑ာန္အားလံုးကို အဆံုးသတ္ရန္။
ဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားအတိုက္အခံအဖြဲ႔မ်ားမွ စစ္မွန္ေသာကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ အရပ္ဖက္ လူထုအသင္းအဖြဲ႔ လႈပ္ရွားသူမ်ားအားလံုး အျပည့္အဝထိေတြ႔ဆက္ဆံရသည့္ ႏိုင္ငံေရးအရေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ ေဆာင္ရြက္ရန္။
လူ႔အခြင့္အေရးေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္သူမ်ားကို တာဝန္ယူေစရန္။
မတရားသင္းအက္ဥပေဒျဖင့္ တရားစြဲေထာင္ခ်ခံရသူမ်ားအပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခ်က္ ျခင္းႁခြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္ေပးရန္။ မၾကာမီက ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေကာ္မတီသည္ ႏိုင္ငံ ေရးအေၾကာင္းခံစြဲခ်က္မ်ားျဖင့္ လက္ရွိအက်ဥ္းက်ခံေနရသူမ်ားကို စံုစမ္းစစ္ေဆး ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အတည္ျပဳရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ေဖာ္ထုတ္သတ္မွတ္ရာတြင္လည္းေကာင္း လြတ္လပ္အမွီခိုကင္းမႈ၊ ကၽြမ္းက်င္မႈႏွင့္ ဘက္မလိုက္မႈတို႔ကို အာမခံႏိုင္ရန္အတြက္ ကုလသမဂၢႏွင့္ အရပ္ဖက္လူထုအသင္းအဖြဲ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေသခ်ာ ပါဝင္ေစရန္။
စစ္ေၾကာေရးကာလတြင္လည္းေကာင္း၊ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း၌လည္းေကာင္း ညႇဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္မႈ ႏွင့္ အျခား မေတာ္မတရားဆက္ဆံမႈ၊ အျပစ္ေပးမႈတို႔ကို ခ်က္ျခင္းအဆံုးသတ္ရန္။
ႏိုင္ငံတကာလူ႔အခြင့္အေရးစံမ်ား၊ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည္မ်ားကို ျပင္ဆင္ သို႔မဟုတ္ ပယ္ဖ်က္ရန္အတြက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အပါအဝင္ ဥပေဒအားလံုးကို ျပန္လည္သံုးသပ္ရန္။
ေရွ႕ေနမ်ား၊ အစိုးရေရွ႕ေနမ်ား ႏွင့္ တရားစီရင္ေရးစနစ္တို႔၏ လြတ္လပ္အမွီခိုကင္းမႈ၊ ဘက္မလိုက္မႈ ႏွင့္ တာ ဝန္ခံမႈတို႔ကို အာမခံႏိုင္ဖို႔ တရားေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရန္။
လူ႔အခြင့္အေရးကာကြယ္သူမ်ားအေပၚ စိတ္ထင္သလိုခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈႏွင့္ တရားေရးပိုင္းအရေႏွာင့္ယွက္မႈ အပါ အဝင္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ အသြင္သ႑ာန္ အားလံုး ရပ္စဲေရးျဖစ္သည့္ လြတ္လပ္စြာသင္းပင္းဖြဲ႔စည္းခြင့္၊ စုေဝးခြင့္၊ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္တို႔ကို ေလးစားရန္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပသူမ်ားအေပၚ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ား ႏွင့္ စြဲခ်က္ မ်ားကိုလည္း ရပ္တန္႔ရန္ႏွင့္ NGO မွတ္ပံုတင္ဥပေဒကိုလည္း ပယ္ဖ်က္ရန္။
အဓမၼႏွင္ထုတ္ေရႊ႕ေျပာင္းခိုင္းမႈမ်ားအားလံုး ရပ္ဆိုင္းၿပီး ႏိုင္ငံတကာစံႏႈန္းမ်ားအတိုင္း အိမ္ေျမႏွင္ျခင္းမ်ား သာျဖစ္ေရး အာမခံႏိုင္မည့္ ဥပေဒ အေျခခံ ေပၚမလာမခ်င္း ႏွင္ထုတ္မႈမ်ားကို တရားဝင္တားျမစ္မိန္႔ ခ်မွတ္ရန္။
လုပ္ေဆာင္မႈအစီအစဥ္မ်ား ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းရာ၌ ေခ်ာေမြ႔အဆင္ေျပေရး၊ ကေလးစစ္သားစုေဆာင္းမႈ သံုးစြဲမႈ ေစာင့္ၾကည့္ေရးႏွင့္ သတင္းမ်ား အတည္ျပဳေရး၊ ၎ကေလးမ်ား ေဘးကင္းစြာထြက္ခြင့္ရေရးႏွင့္ အရပ္ဖက္ ပတ္ဝန္းက်င္အတြင္း ျပန္လည္ေပါင္းစပ္ေရးတို႔အတြက္ ကုလသမဂၢႏွင့္ အျခားလြတ္လပ္သည့္ လူသားခ်င္း စာနာေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအား အစိုးရဘက္မဟုတ္ေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားထံ ဝင္ထြက္သြားလာ ခြင့္ျပဳ ေပးရန္ ႏွင့္ သြားလာေရးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေအာင္ လုပ္ေပးရန္။
ပင္မ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးစာခ်ဳပ္မ်ား ႏွင့္ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆက္တြဲစာခ်ဳပ္မ်ားကို အတည္ျပဳရန္ ႏွင့္ ထိေရာက္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႔အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈႏွင့္ျမႇင့္တင္မႈအခြင့္အာဏာ အျပည့္အဝရွိၿပီး တႏိုင္ ငံလံုးသြားလာခြင့္ အျပည့္အဝရွိသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာမဟာမင္းႀကီး႐ံုးတစ္ခု ဖြင့္လွစ္တည္ေထာင္ေရး ကို သေဘာတူရန္။

ေထာက္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးသူမ်ား

Back Pack Health Worker Team
Best Friend Library
Burma Issues
Burma Lawyers’ Council
Burma Partnership
Forum for Democracy in Burma
Human Rights Education Institute of Burma
Kachin Women’s Association Thailand
Karen Human Rights Group
Karenni Civil Societies Network
Karenni State Women Network
Kayan Women’s Organization
Movement for Democracy Current Forces
Myanmar Development Committee
Pa-Oh Youth Organization
Peoples’ Defence Force
Serve the People Network
Ta’ang Students and Youth Organization
Tavoyan Women’s Union
Union Of Kayah State Youth
ေရာင္နီသစ္ ပရဟိတ၀ါဒီမ်ားအဖြဲ႕
စိတၱသုခလူငယ္မ်ား

Download the statement in English or Burmese here.

Tags: Arakan State, Armed Conflict, Burmese, Human Rights Violations, Kachin State, Rohingya, Special Rapporteur, United Nations Human Rights Council

This post is in: Press Release

Burma/Myanmar: Serious Human Rights Challenges Require the Continued Attention of the Human Rights Council

About Burma Partnership

Spotlight

Campaigns