As Myanmar Approaches Historic Election, New Report Reveals Secret Jade Trade is Worth up to US$31 billion, and Controlled by Military Elites and Drug Lords

By Global Witness • October 23, 2015

Myanmar’s vast jade trade is being secretly controlled by networks of military elites, drug lords and crony companies associated with the darkest days of junta rule, an explosive 12-month investigation by Global Witness reveals today.

As the country approaches a general election on 8 November, the report, “Jade: Myanmar’s ‘Big State Secret’”, shows that the elites who have most to lose from an open and fair future also have access to a multi-billion dollar jade ‘slush fund’. This should sound loud alarm bells for reformist elements in the Myanmar government and its international partners, particularly the US.

New findings and analysis by Global Witness put the value of Myanmar’s jade production as high as US$31 billion in 2014 alone. This figure equates to nearly half of the entire country’s GDP, and over 46 times national spending on health, yet the local population sees little benefit.

The report reveals how the families of notorious figures including former dictator Than Shwe and ruling party bigwigs Minister Ohn Myint and Maung Maung Thein are major players in jade.

Elsewhere, US-sanctioned drug lord Wei Hsueh Kang plays a dominant role through a web of front companies, while Myanmar’s army is helping itself to a gigantic slice of the pie via its own conglomerates and an elaborate extortion racket run by officers in Kachin State.

“Myanmar’s jade business may be the biggest natural resource heist in modern history. Since 2011, a rebranded government has told the world it is turning the page on the ruthless military rule, cronyism and human rights abuses of the past. But jade – the country’s most valuable natural resource and a gemstone synonymous with glitz and glamour – reveals a very different reality,” said Global Witness analyst Juman Kubba.

“This massive, dirty business is still controlled by a rogues’ gallery of former generals, US- sanctioned drug barons and men with guns. Hidden behind obscure companies and proxy owners, these elites cream off vast profits while local people suffer terrible abuses and see their natural inheritance ripped out from beneath their feet.”

The jade business is wreaking havoc on the people and environment of Kachin, where the stone is mined. Conditions around the mines are often fatally dangerous and drugs and prostitution are endemic, while those who stand in the way of the guns and machines face land grabs, intimidation and violence. The jade is worth equivalent to US$21,000 per year for each person in Kachin State, yet locals are systematically cut out of the business. The loss of livelihoods and massive environmental damage is stoking unrest and resentment in a highly volatile region.

Jade is a significant driver of Myanmar’s most serious armed conflict, between the central government and the Kachin Independence Army / Kachin Independence Organisation (KIA/KIO). The industry generates funds for both sides in a war which has claimed thousands of lives and seen 100,000 people displaced since it reignited in 2011. This creates incentives for military commanders and hardliners in government to prolong the conflict and protect the ill-gotten assets they stand to lose if the jade business is run more openly and fairly. The report argues that the question of who manages and benefits from Kachin State’s jade must be addressed now and built into a comprehensive peace agreement to end the conflict.

“While the situation uncovered in the report is dire, the opportunities for change are real and urgently need to be taken. Alongside their pursuit of peace negotiations, reformers in government last year signed Myanmar up to the Extractive Industries Transparency Initiative (EITI), an international scheme designed to stop corruption and abuse in the oil, gas and mining sectors. EITI offers a credible framework for change, but unless officials take urgent steps to implement its recommendations openly and fully in the jade business, the process risks being a sham,” said Juman Kubba.

Jade is also a key test of US foreign policy in Myanmar. The US has a partnership on the extractive industries with Myanmar government and is a key supporter of EITI. It also has specific sanctions on the jade sector, imposed during the Than Shwe dictatorship to deny money and power to abusive members of the military junta. Yet this report shows that many of those same individuals dominate the jade business today, alongside other infamous figures who are subject to US sanctions for their involvement in the drugs trade.

Global Witness is arguing that the US and Myanmar’s other partners should benchmark the lifting of sanctions and future aid disbursements to reforms of the jade industry. These must
prioritise sharing control and benefits more equitably with Kachin State, and making the business accountable to the Myanmar public.

“With a range of sanctions on individuals named in this report, and a leading role in the fledgling extractive industries reforms, the US is uniquely placed to help take the jade out of the hands of the military, cronies and drug lords. It must make this a priority for its partnership with the new government that emerges from November’s elections,” said Juman Kubba.

Media Contact:
London: Oliver Courtney +44 (0)7912 517147, [email protected];
SE Asia: Juman Kubba +95 (0)99 7049 8535, [email protected]; Mike Davis +959252240981, [email protected].

Notes to editors

1) The report will be available at www.globalwitness.org/myanmarjade from 23 October 2015. For advance embargoed copies please contact [email protected]
2) The basis for Global Witness’ US$31 billion estimate of Myanmar’s jade sector in
2014 is laid out in Appendix 1 to the report. In summary, the calculation is based on:
• Myanmar government data on jade production in 2014.
• Estimates for the average price of each grade of jade, based on a detailed breakdown of sales at the 2014 Myanmar Gems Emporium (the major official sales event aimed at international buyers in that year), and sales information for a domestic sale of utility (low quality) jade in October 2014.
• Estimates of the proportion of jade production which is ‘imperial grade’ (high quality), ‘commercial grade’ (medium quality) and ‘utility jade’ (low quality), taken from the report published by Harvard Ash Center/Proximity Designs in 2013.
The US$31 billion figure is an estimate of the value of official jade production only. It does not take account of any jade which is not officially recorded at the jade mine sites.

3) Global Witness has also produced an alternative estimate of the value of jade production in 2014, based on Chinese trade data. Chinese government import data for 2014 indicates that the category of gemstone imports from Myanmar that covers – and overwhelmingly comprises – jade was worth US$12.3 billion However, this accounts for less than one-third of total jade production in 2014; the remainder is not reflected in official jade imports to China, despite China being the place where almost all Myanmar’s jade ends up. If one calculates an average price per kilogram of jade imports as indicated by Chinese 2014 import data and combines it with Myanmar government production figures for the same year, this produces as estimate of almost US$38 billion; again suggesting that the value of the jade sector was above US$30 billion in 2014.

Download this press release in English here.

Download this press release in Chinese here.

သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ ျမန္မာဘာသာကို ဤေနရာတြင္ ေဒါင္းလုပ္ရယူႏိုင္ပါသည္။

သမိုင္း၀င္မည့္ေရြးေကာက္ပြဲဆီနီးကပ္လာေသာျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လွ်ိဳ႕၀ွက္ေက်ာက္စိမ္း လုပ္ ငန္းမွာ ေဒၚလာ ၃၁ ဘီလ်ံတန္ဖိုးရွိေၾကာင္း ႏွင့္ ယင္းကိုစစ္တပ္ေရေပၚဆီမ်ားႏွင့္ မူးယစ္ရာဇာမ်ားက ထိန္းခ်ဳပ္ထားေၾကာင္း အစီရင္ခံစာသစ္ကေဖာ္ထုတ္ၿပီ

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းကို စစ္တပ္ ေရေပၚဆီလူတန္းစားမ်ား၊ မူးယစ္ရာဇာမ်ားႏွင့္ စစ္အစိုးရလက္ထက္ အေမွာင္ဆုံးေန႔မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ ခ႐ိုနီကုမၸဏီမ်ားက တိတ္တဆိတ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားၾကာင္း Global Witness ၏ ၁၂ လၾကာ အျပင္းအထန္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ားက ယေန႔ ေဖာ္ထုတ္လိုက္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ နီးကပ္လာခ်ိန္တြင္‘‘ေက်ာက္စိမ္း - ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေတာ္လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ႀကီး’’ ဆိုသည့္ ဤအစီရင္ခံစာသည္ ပြင့္လင္းမွ်တေသာ အနာဂတ္တြင္ အမ်ားဆုံး ဆုံး႐ႈံးရန္ရွိသည့္ ေရေပၚဆီမ်ားက ေဒၚလာသန္း ေထာင္ႏွင့္ခ်ီတန္ေသာ တရားမ၀င္ကိစၥမ်ားအတြက္သုံးရန္ထားသည့္ ရံပုံေငြမ်ားကို လက္လွမ္းမီ ရရွိေနၾကသည္ကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။ယင္းသည္ ျမန္မာအစိုးရတြင္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလို သူမ်ားႏွင့္ျမန္မာအစိုးရ၏ ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ငန္းဖက္မ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္အေနျဖင့္ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံတစ္ခု ျဖစ္သင့္ပါသည္။

Global Witness မွ ေတြ႕ရွိခ်က္ အသစ္မ်ားႏွင့္ ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္အရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေက်ာက္စိမ္း ထုတ္လုပ္မႈသည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္းမွာပင္လွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃၁ ဘီလ်ံထိ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ယင္းကိန္းဂဏန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္း အသားတင္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တန္ဖိုး GDP ၏ တစ္၀က္နီးပါး ရွိၿပီး က်န္းမာေရးအသုံးစရိတ္၏ ၄၆ ဆ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒသခံျပည္သူမ်ားမွာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား သိပ္မခံစားရပါ။

အစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပသည္မွာ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးသန္းေရႊ၊ အာဏာရပါတီမွ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ၀န္ႀကီး ဦးအုန္းျမင့္ ႏွင့္ ဦးေမာင္ေမာင္သိမ္းတို႔ အပါအ၀င္ နာမည္ဆုိုးျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ မိသားစုမ်ားသည္ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းတြင္ အဓိက လုပ္ကိုင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ ထို႔အျပင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ပိတ္ဆို႔အေရးယူထားသည့္ မူးယစ္ရာဇာ ေ၀ေရွာက္ခန္သည္ နာမည္ခံကုမၸဏီ အမ်ားအျပားမွ တဆင့္ ဤလုပ္ငန္းတြင္ လႊမ္းမိုးထားႏိုင္သည့္ အခန္းက႑ကို ယူထားပါသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းစုႀကီးမ်ားမွ အျမတ္ေ၀စုႀကီးႀကီးကို ရယူထားသည့္အျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း အရာရွိမ်ားကလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ေငြညႇစ္ေတာင္းဆိုမႈမ်ားလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္ေနပါသည္။

‘‘ျမန္မာျပည္က ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းဟာ ေခတ္သစ္သမိုင္းမွာ သဘာ၀သယံဇာတေတြကို အႀကီးမားဆုံး ခိုးယူလုယက္မႈႀကီးလ႔ို ဆိုေကာင္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ က စလုိ႔ တံဆိပ္ေျပာင္းတပ္ထားတဲ့ အစိုးရက သူတို႔ဟာ အတိတ္က ရက္စက္တဲ့ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္၊ ခ႐ိုနီစနစ္ နဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ စာမ်က္ႏွာကို လွန္လိုက္ေတာ့မယ္လို႔ ကမၻာကို ေၾကညာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အဖိုးတန္ဆုံး သဘာ၀အရင္းအျမစ္ နဲ႔ ဆြဲမက္စရာ အရည္အေသြးနဲ႔ ေတာက္ပတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ ျဖစ္တဲ့ေက်ာက္စိမ္းက႑မွာေတာ့ လက္ေတြ႕အေျခအေနက တမ်ိဳးတဖုံ ျဖစ္ေနပါတယ္’’ ဟု Global Witness ၏
ေလ့လာသုံးသပ္သူ ဂ်ဴမန္ ခတ္ဘာက ေျပာၾကားသည္။

‘‘ဒီလို အလြန္ ႀကီးမားၿပီး ညစ္ပတ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းကို စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြ၊ အေမရိကန္က ပိတ္ဆို႔ အေရးယူထားတဲ့ ဘိန္းရာဇာေတြ နဲ႔ ေသနတ္ကိုင္ထားသူေတြက ဆက္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားၾကပါတယ္။ နာမည္ခံကုမၸဏီေတြနဲ႔ နာမည္ခံပိုင္ရွင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကေန ဒီေရေပၚဆီေတြက ႀကီးမားတဲ့ အျမတ္ေတြကို ထုတ္ယူေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒသခံေတြကေတာ့ အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရၿပီး သူတို႔ရဲ႕ သဘာ၀အရင္းအျမစ္ အေမြအႏွစ္ေတြဟာ သူတို႔ေျခေထာက္ေအာက္ကေန လုယက္ခံေနရတာက ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနရတယ္။’’

ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းသည္ လူထုအတြက္ ကေသာင္းကနင္း ဒုကၡေရာက္ေစသည့္အျပင္ ေက်ာက္စိမ္းမ်ားတူးေဖာ္ထုတ္ယူသည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္က ည္း ထိခိုက္ပ်က္စီးေစပါသည္။
ေက်ာက္စိမ္းတူးေဖာ္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္က အေျခအေနမ်ားသည္ လူကို ေသဆုံးသည္အထ
အႏၱရာယ္မ်ားေလ့ ရ ါသည္။ ထို႔အျပင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္ ျပည့္တန္ဆာမ်ားလည္း
ပ်ံႏွံ႔ေရာက္ရွိေနပါသည္။ ေသနတ္္ကိုင္သူမ်ားႏွင့္ စက္ယႏၱရားမ်ားကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သူမ်ားမွာမူ
ေျမသိမ္းခံရမႈမ်ား၊ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရမႈမ်ားအျပင္ အၾကမ္းဖက္ ခံရမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရပါသည္။
ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းရွိ လူတစ္ဦးခ်င္စီအတြက္ တစ္ႏွစ္လွ်င္
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၁,၀၀၀ တန္ဖိုးႏွင့္ ညီမွ်ေသာ ၀င္ေငြပမာဏကို ရွာေပးႏိုင္မည့္ လုပ္ငန္း
ျဖစ္ေသာ္လည္း ေဒသခံမ်ားမွ ဤလုပ္ငန္းမွ စနစ္တက် ဖယ္ထုတ္ခံထားရသည္။ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္းမ်ား ဆုံး႐ႈံးမႈႏွင့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ အႀကီးအက်ယ္ ပ်က္စီးမႈမ်ားသည္ အလြန္မတည္ၿငိမ္သည
ေဒသတြင္ ဆူပူမႈ ႏွင့္ မေက်နပ္မႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။

ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းသည္ ဗဟိုအစိုးရႏွင့္ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ / ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ (KIA/KIO) တို႔ၾကား ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အျပင္းထန္ဆုံး လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡကို ျဖစ္ေစသည့္ အဓိက တြန္းအားတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းသည္ စစ္ပြဲအတြင္း ႏွစ္ဘက္စလုံးအတြက္ ရံပုံေငြမ်ားက ရွာေဖြေပးၿပီး ယင္းစစ္ပြဲသည္ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီသည့္ လူ႔အသက္မ်ားကို ဆုံး႐ႈံးေစသည့္အျပင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ စစ္ပြဲမ်ား ျပန္ျဖစ္ၿပီးကတည္းက လူ ၁၀၀,၀၀၀ ကို ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းေစခဲ့ပါသည္။ ယင္းအေျခအေနသည္ စစ္ဗို္လ္ခ်ဳပ္မ်ား ႏွင့္ အစိုးရအတြင္းရွိ သေဘာထား တင္းမားသူမ်ားအတြက္ ပဋိပကၡကို အခ်ိန္ဆြဲထားရန္
ႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္း ပိုမိုပြင့္လင္းမွ်တလာပါက ၎တို႔ ဆုံး႐ႈံးႏိုင္မည့္ အဖိုးတန္ပစၥည္းမ်ားကို ကာကြယ္ထားရန္ တြန္းအားမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ပါသည္။ ဤအစီရင္ခံစာက ေထာက္ခံသည့္အခ်က္မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းရွိ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းမွ မည္သူတို႔ စီမံခန္႔ခြဲၿပီး မည္သူတို႔ အက်ိဳးအျမတ္
ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေမးခြန္းကို ယခုပင္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမည္ျဖစ္ၿပီး ပဋိပကၡကို အဆုံးသတ္မည့္ ျပည့္စုံေသာၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီမႈတစ္ခုဆီ တက္လွမ္းသြားရန္ပင္ ျဖစ္သည္။

‘‘ဒီအစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ထုတ္လုိက္တဲ့ အေျခအေနက အလြန္ဆိုးရြားေနသလိိုပဲ အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို႔
အခြင့္အလမ္းေတြက အမွန္တကယ္ရွိေနၿပီး အေရးတႀကီး ေဆာင္ရြက္ဖို႔လည္း လိုေနပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ေနတုန္းမွာပဲ အစိုးရတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသူေတြက ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က သဘာဝ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္မ်ား ထုတ္ယူမႈဆုိင္ရာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ေဖာ္ေဆာင္ေရး အစီအစဥ္ (EITI) မွာ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တယ္။ EITI ဆိုတာက ေရနံ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ႏွင့္ သယံဇာတ တူးေဖာ္ေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ အဂတိလိုက္စားမႈ နဲ႔ အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ ရပ္တန္႔ေအာင္ လုပ္မယ့္ ႏိုင္ငံတကာအစီအစဥ္ပါ။ EITI ကေတာ့ အေျပာင္းအလဲအတြက္ အမ်ားယုံၾကည္လက္ခံႏုိင္မယ့္ မူေဘာင္တစ္ခုကိုအႀကံဳျပဳ ကမ္းလွမ္း ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းအတြက္ ဒီအႀကံျပဳခ်က္ေတြကို တကယ္လို႔ အာဏာပုိင္ေတြ ဘက္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔ အျပည့္အ၀ အေရးတႀကီး မေဆာင္ရြက္ဘူးဆိုရင ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ဟာ အတုအေယာင္ တစ္ခုသာ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္’’ ဟု ဂ်ဴမန္ ခတ္ဘာက ေျပာသည္။

ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ဆိုင္သည့္ အေမရိကန္၏ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒအေပၚ အဓိက စမ္းသပ္မႈတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္သည္ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ား ထုတ္ယူသည့္ လုပ္ငန္းတြင္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ လုပ္ငန္းဖက္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး EITI ကို အဓိက ေထာက္ခံသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ အေမရိကန္သည္ အာဏာရွင္ ဦးသန္းေရႊ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္အတြင္းမွ စတင္ကာ ေက်ာက္စိမ္းက႑အေပၚ သီးသန္႔ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားလည္း လုပ္ထားၿပီး စစ္အာဏာရွင္မ်ား၏ အက်င့္ပ်က္အဖြဲ႕၀င္မ်ားအေပၚေငြေၾကးႏွင့္ အာဏာမ်ား မေရာက္ရွိေစရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤအစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပေနသည္မွာ ယင္းပုဂၢိဳလ္မ်ား သည္ပင္လွ်င္ ယေန႔ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းကို လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကၿပီး မူးယစ္ေဆး၀ါး လုပ္ငန္းတြင္ ပါ၀င္မႈေၾကာင့္ အေမရိကန္က ပိတ္ဆို႔အေရးယူထားေသာ အျခားနာမည္ႀကီးပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ပါ၀င္ပါသည္။

Global Witness က အႀကံျပဳေထာက္ခံသည့္အခ်က္မွာ အေမရိကန္အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အျခားေသာလုပ္ငန္းဖက္မ်ားအေနျဖင့္ ပိတ္ဆိုမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရး ႏွင့္ အနာဂတ္အတြက္ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈမ်ားအတြက္ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းတြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို စံသတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုအေနျဖင့္ ထားရွိသင့္ပါသည္။ ယင္းသို႔ျပဳလုပ္ရာတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကို ကခ်င္ျပည္နယ္ ႏွင့္ သာတူညီမွ် ခြဲေ၀သုံးစြဲရန ဦးစားေပးသင့္ၿပီး ဤလုပ္ငန္းအေပၚ ျမန္မာ ျပည္သူလူထုထံသို႔ တာ၀န္ခံမႈ ျပဳရပါမည္။

‘‘ဒီအစီရင္ခံစာမွာ နာမည္တပ္ေဖာ္ျပထားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚ အေမရိကန္က ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြ၊ သယံဇာတအရင္းအျမစ္ ထုတ္ယူမႈလုပ္ငန္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြမွာ အေမရိကန္က ဦးေဆာင္ ပါ၀င္ေနတာေတြက ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းကေန စစ္တပ္၊ ခ႐ိုနီ နဲ႔ မူးယစ္ရာဇာေတြကို ဆြဲထုတ္ဖို႔အေမရိကန္အတြက္ ထူးျခားတဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ ဖန္တီးေပးထားသလို ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိ၀င္ဘာေရြးေကာက္ပြဲကေန ထြက္လာမယ့္ အစိုးရသစ္နဲ႔ ပူးတြဲေဆာင္ရြက္တဲ့အခါ ဒီအခ်က္ကို အေမရိကန္အေနနဲ႔ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္’’ ဟု ဂ်ဴမန္ ခတ္ဘာက ေျပာၾကားပါသည္။
ဆက္သြယ္ရန္

လန္ဒန္ - အိုလီဗာ ေကာ့တ္နီ +၄၄ (၀) ၇၉ ၁၂ ၅၁၇ ၁၄၇, [email protected];;

အေရွ႕ေတာင္အာရွ - ဂ်ဴမန္ ခတ္ဘာ +၉ ၅ (၀) ၉ ၉ ၇၀၄၉၈၅၃၅, [email protected], မိုက္ေဒးဗစ္ Mike Davis +၈၅၅ ၇၇၉၇ ၅၀၀၂, [email protected]
အယ္ဒီတာမ်ားအတြက္ မွတ္ခ်က္

၁။ အစီရင္ခံစာကို ၂၃ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၁၅ မွ စ၍ www.globalwitness.org/myanmarjade တြင္ရယူႏိုင္ပါသည္။
၂။ ေက်ာက္စိမ္းလုပ္ငန္းခြင္မ်ား၊ ယင္း၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ား ႏွင့္ ဖားကန္႔ရွိ ေန႔စဥ္ဘ၀မ်ား
ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အရည္အေသြးျမင့္ ဓာတ္ပုံမ်ားကို အသုံးျပဳခြင့္ ရယူလိုလွ်င္ မင္းေဇယ်ာဦး - [email protected] - ကို ေက်းဇူးျပဳ၍ ဆက္သြယ္ပါ။
၃။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာေက်ာက္စိမ္းက႑၏ ခန္႔မွန္းတန္ဖိုး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၁
ဘီလ်ံရွိသည္ဆိုသည့္ တြက္ခ်က္မႈအေျခခံကို အစီရင္ခံစာ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ၁ တြင္
ေဖာ္ျပထားပါသည္။ တြက္ခ်က္ထားမႈကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေဖာ္ျပရလွ်င္ -
a. ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္မႈအေၾကာင္း ျမန္မာအစိုးရ၏
အခ်က္အလက္မ်ား
b. ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ျမန္မာ့ေက်ာက္မ်က္ရတနာျပပြဲတြင္ (ယင္းႏွစ္က က်င္းပသည့္ ထိုျပပြဲသည္
ႏိုင္ငံတကာ ၀ယ္ယူသူမ်ားကို ရည္ရြယ္သည့္ အဓိက တရား၀င္ ျပပြဲျဖစ္သည္)
ေရာင္းခ်ရမႈမ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၿပီး ေက်ာက္စိမ္းအမ်ိဳးအစားတစ္ခုခ်င္းစီ၏
ပ်မ္းမွ်ေစ်းႏႈန္း ခန္႔မွန္းေခ် ႏွင့္ ၂၀၁၄ ေအာက္တိုဘာလက အထည္ေက်ာက္
ေက်ာက္စိမ္းမ်ား (အရည္အေသြးနိမ) ျပည္တြင္း ေရာင္းခ်ရမႈတစ္ခုမွ အခ်က္အလက္မ်ား
c. ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ထုတ္ Harvard Ash Center/Proximity Designs အစီရင္ခံစာတြင္
ေဖာ္ျပသည့္ ‘အရည္ေက်ာက္’ (အရည္အေသြးျမင)့္ ၊ ‘အသားေက်ာက္’ (အလယ္အလတ္အရည္အေသြး)ႏွင့္ ‘အထည္ေက်ာက္’ (အရည္အေသြးနိမ)့္
ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္မႈ အခ်ိဳးအစား ခန္႔မွန္းေၿခ်မ်ား
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၁ ဘီလ်ံဆိုသည္မွာ တရား၀င္ ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္မႈ တစ္ခုတည္းမွ ခန္႔မွန္းတန္ဖိုးပင္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာက္စိမ္းတြင္းေနရာမ်ားမွ တရားမ၀င္ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈ တစ္စုံတစ္ရာမွ် မပါ၀င္ပါ။
၄။ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္မႈ ခန္႔မွန္းတန္ဖိုးကို Global Witness က
ေနာက္တစ္နည္းျဖင့္လည္း တြက္ခ်က္ ထုတ္ျပန္ထားပါသည္။ တ႐ုတ္အစိုးရ၏ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြက္
သြင္းကုန္အခ်က္အလက္မ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ - ေက်ာက္စိမ္း အမ်ားအျပားပါ၀င္ေသာ -
ေက်ာက္မ်က္မ်ား တင္သြင္းမႈ တန္ဖိုးသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂.၃ ဘီလ်ံ ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း စုစုေပါင္း ေက်ာက္စိမ္းထုတ္လုပ္မႈ၏ သုံးပုံတစ္ပုံမွ်ပင မရွိပါ။ ျမန္မာျပည္မွ ေက်ာက္စိမ္းအားလုံးနီးပါးမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိေသာ္လည္း က်န္ရွိသည့္
ေက်ာက္စိမ္းမ်ားမွာ တ႐ုတ္အစိုးရ၏ တရား၀င္ သြင္းကုန္စာရင္းတြင္ ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပမႈ မရွိပါ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္း သြင္းကုန္အခ်က္အလက္မ်ားအရ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို တင္သြင္းသည့္
ေက်ာက္စိမ္းတစ္ကီလိုဂရမ္၏ ပ်မ္းမွ်ေစ်းႏႈန္း ႏွင့္ ထိုႏွစ္အတြင္း ျမန္မာအစိုးရ၏ ထုတ္လုပ္မႈ
ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို တြက္ခ်က္ၾကည့္မည္ဆလွ်င္ ခန္႔မွန္းတန္ဖိုး အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၈ ဘီလ်ံနီးပါး
ရရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ေက်ာက္စိမ္းက႑၏ စုစုေပါင္းတန္ဖိုးမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ၃၀ ဘီလ်ံေက်ာ္ ရွိမည္ဟု ထပ္ေလာင္း ၫႊန္းဆိုေနေပသည္။

Tags: ASEAN, Business and Human Rights, Crimes against humanity, Global Witness, Human Rights, Human Rights Violations, Kachin Independence Army, Kachin State, Military Dictatorship, Military Regime

This post is in: 2015 Burma Elections, Press Release

As Myanmar Approaches Historic Election, New Report Reveals Secret Jade Trade is Worth up to US$31 billion, and Controlled by Military Elites and Drug Lords

About Burma Partnership

Spotlight

Campaigns