Statement: Civil Societies’ Review on Myanmar’s Transition Process: Prospects for 2015 and Beyond

By Myanmar Civil Society Organizations Forum • October 17, 2014

Introduction:

We, more than 650 representatives from 257 organizations and networks in Myanmar, came together in Yangon for 3 days from 14-16 October 2014 to exchange opinions, debate and to assess a wide range of issues currently confronting Myanmar in the context of recent political developments and the transition process that started in 2011.

Myanmar is going through a pivotal stage in its history. Positive steps have been taken during the reform process as the country saw the release of hundreds of political prisoners including people’s leader, Daw Aung San Suu Kyi, ethnic leaders and leaders of the 88 Generation, as well as the signing of ceasefires with the majority of ethnic armed groups, the establishment of Parliament, the creation of the Myanmar National Human Rights Commission, and the loosening of media restrictions. Yet decades old challenges remain, and emerging issues have served to complicate the reform process and put the country at great risk. This forum was initiated with the purpose of reviewing the transition process in order to comprehend the current situation and to provide space for discussion on future collaboration between Myanmar Civil Society Organizations (CSOs).

We urge the Myanmar Government and international community to implement the following discussion points and recommendations made with a view to ensuring a smooth transition to democracy, peace and national reconciliation and the well-being of the people who have been suffering for more than 60 years.

During the 3-day forum, potential solutions for 6 main issues, Law Reform, Peace and Conflict, Media, Hate Speech and Communal Violence, Parliament, Government and Accountability, Economic Reform and Foreign Direct Investment, International Community’s Role and Involvement, were discussed under 6 panel discussions and workshops. Despites the claims that steps have been taken for the transition, after reviewing and assessing the situation thematically and geographically, we have concluded that there have been very limited positive changes and in some cases situations have regressed.

The current transition process has little transparency and is controlled by the government without democratic and meaningful inclusion of democratic opposition forces, ethnic forces, civil society and the people. The liberalization of the economy in the context of a broken legal framework is creating many negative social and environmental impacts as floods of money flow in from abroad. Much of the country still lives in poverty, while the benefits of the economy opening up has mainly benefitted the elite class, many of whom are crony businessmen connected to the Government and/or the Army. Thus many local communities across the country are experiencing the loss of home, land, livelihood, health, education, social security and natural resources in the name of development supposedly for the people and for poverty reduction. The lack of fair land rights and investment laws has resulted in nationwide land confiscations and new large-scale projects bein g planned and implemented by businesses in partnership with the Government without consultation with the local people.

It is not only pre-transition laws but also new laws such as the notorious Article 18 of the Peaceful Assembly and Procession Law that are being used as a tool for repression. Furthermore, land laws, labour laws, education laws, Myanmar National Human Rights Commission laws and other proposed draft laws only serve to pose restriction on gender equality and religious freedom and do not protect human rights or benefit the people. These laws were processed and approved without the involvement of the concerned civil society and population.

The peace process has stalled after the signing of preliminary ceasefire agreements in late 2011 and there has been fighting in Kachin and Northern Shan State since. There has been a continuation of different human rights violations including torture, extrajudicial killings, arbitrary arrests and rape and sexual assault.

Parties continue to disagree over the proposed nationwide ceasefire agreement and the peace process. Although the process has been on-going for 12 months it is still fragile and there has been almost no participation of civil society, women and youth. Meanwhile in non-ceasefire areas, fighting has resumed. Our analysis of these fighting is that there is a connection between those clashes and investment projects. Furthermore, there has been a growing anxiety about the return of Internally Displaced Persons (IDPs) who have been displaced by the continuation of armed conflicts and widespread land confiscations and the existing refugees on the Thailand-Burma border.

Little has been done to realize a truly democratic system in the country, yet oppressive activities over civil societies have increased. The optimism over loosening of media restrictions has been replaced with a familiar fear, as journalists are being arrested under criminal charges. New media laws limit freedom of expression and allow the Government to have control. Moreover, threats, arrests and sentencing of journalists has further encouraged self-censorship and silence on controversial issues. Most political prisoners were released but some remain behind bars while many more are being arrested.

The act of spreading hate speech and incitement of ethnic and religious conflict across the country since 2011 has reached an alarming point, yet there has been no action taken by the government and finding a solution to the problem still seems too difficult.

Parliament is no more than window-dressing without the ability to address the major challenges facing judicial reform and rule of law and has a long way to go in terms of reaching full democratic debate on key issues.

Meanwhile, under the 2008 Constitution, the Burma Army retains 25% of seats in Parliament, thereby ensuring an effective veto on any democratic, and constitutional amendments. Myanmar cannot be said to have genuine democracy until the 2008 Constitution is amended and Parliament is fully elected by the people. Furthermore, the judiciary is not at all independent from the influence and management of the executive branch of Government and the Army as judicial and executive personnel at different levels are from the Army. The result is the lack of rule of law and a widespread deep-rooted impunity.

However, many of the common discourses and actions that we see in the international community have not addressed such issues confronting the transition and some of them have led to unnecessary negative impacts due to the lack of serious consideration about the situation in Myanmar.

Governments around the world have now become much more involved with Myanmar and provide political and technical support as well as support for peace and development. Although the significant increase in the presence of international non-governmental organizations (INGOs) has contributed to the increase in aid and assistance to the peace process, social security, development and other sectors, benefits to the grassroots population has been minimal due to limitations in effectiveness. Furthermore, the prioritization of individual agendas over local processes by the INGOs without enough consultation has undermined the role and capacity of local organizations. INGOs’ support to local CSOs have been ineffective and there have been cases where double standards are applied.

Recommendations:

To Government of the Union of Myanmar

We urge the government of Myanmar:

To release all political prisoners including farmers, democracy and human rights activists arrested during the transition period and the previous regime unconditionally
To implement promises made to the people of Myanmar and the international community during the reform process with full responsibility and accountability
To hold a referendum to amend the 2008 Constitution which was approved without the will of the people, to be in line with democratic principles before 2015
To provide the people with easy access to all legislation including the Election Law and to execute activities to improve the knowledge of the people on the legal system
To allow State and Region Governments to be elected by corresponding State and Region parliaments and to maintain full power
To create a space for opposition forces and civil society to have meaningful participation in the transition
To abolish or repeal oppressive laws including, land laws, peaceful assembly and procession laws, education laws, and labour laws, and to lay down policies and legislate new laws that serve the people in compliance with democratic and human rights principles and to allow relevant stakeholders (e.g. farmers, workers, students, women and refugees) to fully participate in every level of the legalisation processes
To perform judicial reform including allocation of sufficient benefits to judiciary personnel and to reform judicial bodies, and make new appointments that truly represent the people if needed
To amend the enabling law of Myanmar National Human Rights Commission to be in full compliance with the Paris Principles that provides the commission with full protection mandate to perform investigations on all people freely including police and members of the Tatmadaw and carry out effective consultation with civil society and to establish an independent accountability mechanism
To set and persistently work on the peace process as a priority for achieving national reconciliation, democracy and a federal union, and to an create enabling environment and a mechanism for participation of important population groups including women and youth
To take responsibility for the continuation of peace process negotiations
To cease from implementing large scale investment projects across the country, including the border areas, that do not benefit the people in the country and to stop on-going projects should the people wish so
To lay out and implement policies that protect the people from negative impacts of investment
To cease activities that put pressure on the refugees to return prematurely before genuine peace is achieved and to carry out consultation with the refugees and refugee community based organizations on the issue of return
To conduct multi-religion forum at a national level, to take effective actions against the spreading of hate speech and to execute an educational campaign to stop the spread of hate speech
To cease from imposing restrictions on any religion and to provide a safe and secure environment for people of all religions in the country
To collect information about youth and lay out youth policies, and to allocate sufficient budget and allow youth to take the lead in the implementation of these policies
To repeal all existing laws including the 2008 Constitution that discriminate against women and to legislate new laws in compliance with CEDAW

To International Community

To International Governments

We urge international governments:

To make effective adjustment and provide support to aid a people-led transition process that can bring genuine change for the people
To take serious consideration of the complexity of the politics of the peace process of Myanmar, the relation between businesses, developments, investments and armed conflicts and to adopt “do no harm” policy in all forms of engagement with the Government of Myanmar including collaboration between states, provision of aid and assistance, and business investments
To comply with international principles including the principle of Free, Prior and Informed Consent (FPIC) to avoid human rights abuses and other negative impacts related to investment
To provide knowledge and publicize laws and legislation of investing country to the people of Myanmar
To strongly encourage the Government of Myanmar to fulfil its promises

To United Nations

We urge the United Nations

To strongly encourage the government of Myanmar to implement its promises and international obligations provided under different international instruments including CEDAW, CRC, and UN Security Council Resolution 1325 and 1820
To strongly encourage the government of Myanmar to make the reform process transparent and inclusive of people and civil society
To maintain resolutions of General Assembly and Human Rights Council on the situation of Human Rights in Myanmar

To International Non-Governmental Organizations

We urge the international non-governmental organizations

To continue aid and support programs and capacity building initiatives, while operating in compliance with international humanitarian and human rights principles, and to avoid activities that can lead to increased conflict
To respect and acknowledge the capacity, equal entitlement and the important role of local civil society organizations
To support processes that have emerged from consultations with local organizations and people as opposed to prearranged activities

Dowload the statement in English here

For more information please contact:
Aung Myo Min – 09 448015306
Khin Lay – 09 256080897
U Thein Lwin – 09 73255563
Esther – 09 43068063
Khin Ohmar – 09 450063714
Thein Ni Oo – 09 5099096
Saw Tun Tun – 09 73134424

၁၇ ရက္၊ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂၀၁၄

သတင္းထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္

ဆက္သြယ္ရန္

ဦးေအာင္မ်ဳိးမင္း – ၀၉ ၄၄၈၀၁၅၃၀၆
မခင္ေလး – ၀၉ ၂၅၆၀၈၀၈၉၇
ဦးသိန္းလြင္ – ၀၉ ၇၃၂၅၅၅၆၃
အက္စတာ – ၀၉ ၄၃၀၆၈၀၆၃
မခင္ဥမၼာ – ၀၉ ၄၅၀၀၆၃၇၁၄
မသိႏၷီဦး – ၀၉ ၅၀၉၉၀၉၆
ေစာထြန္းထြန္း – ၀၉ ၇၃၁၃၄၄၂၄

ျမန္မာႏိုင္ငံ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ

အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ျမန္မာႏိုင္ငံ အသြင္ကူးေျပာင္း ေရးျဖစ္စဥ္ အေပၚ ျပန္လည္ သံုးသပ္ျခင္းႏွင့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏွင့္ အလြန္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အလားအလာမ်ား

၁၄ – ၁၆ ေအာက္တိုဘာလ၊ ၂၀၁၄

ျမန္မာႏိုင္ငံခရစ္ယာန္မ်က္မျမင္မ်ားမိတ္သဟာရ၊ ခ၀ဲျခံ၊ မရမ္းကုန္း ျမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕

ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္

နိဒါန္း

ျမန္မာႏိုင္ငံ အရပ္ရပ္မွ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ကြန္ယက္မ်ား စုစုေပါင္း၂၅၇ ဖြဲ႕မွ ကိုယ္စားလွယ္ မ်ား စုစုေပါင္း ၆၅၀ ေက်ာ္တို႕သည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ တြင္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၄ ရက္မွ ၁၆ ရက္ေန႕ အထိ ၃ ရက္ၾကာ ေတြ႕ ဆံု၍ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္ေပၚ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္း မႈ အခင္းအက်င္း ေအာက္တြင္ ျပည္သူမ်ား ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ စိန္ေခၚမႈ မ်ား၊ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အႏၱရယ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အျမင္ သေဘာထား ဖလွယ္ျခင္း၊ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြး သံုးသပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ ခဲ့ပါသည္။

လက္ရွိကာလတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းအတြက္ အလြန္ အေရး ၾကီးေသာ အေျခအေနကို ျဖတ္သန္းေနရ ပါသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ မ်ားႏွင့္ ၈၈’ မ်ဳိးဆက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအဝင္ ရာႏွင့္ခ်ီေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မ်ား ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာျခင္း၊ အဓိက တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာ တူညီခ်က္မ်ား ေရးထိုးျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားလူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕စည္းျခင္းႏွင့္ သတင္းမီဒီယာ အေပၚ ကန္႕သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ား အား ေျဖေလ်ာ့ေပးျခင္း စသည့္ အျပဳ သေဘာေဆာင္ေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေပၚထြန္း လာခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ အခ်ဳိ႕ေသာ ယခင္ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားစြာမွ စိန္ေခၚမႈ မ်ားမွာ ယေန႕တိုင္ ဆက္လက္ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည့္အျပင္ ထပ္မံ ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ စိန္ေခၚမႈ အသစ္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးသည္ ပိုမိုရႈပ္ေထြး၍ အႏၱရယ္ ၾကီးမားေသာ အေျခအေနကို ဦးတည္ ေနသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အေျခအေနမွန္ကို နားလည္ႏိုင္ရန္ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး ကာလ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အေပၚ ျပန္လည္ သံုးသပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္၍ ျမန္မာ့ အရပ္ဘက္ လူထု အဖြဲ႕အစည္း မ်ားၾကား အနာဂတ္တြင္ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေရး ေဆြးေႏြး သြားရန္ ဤႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲကို က်င္းပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဤႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွတဆင့္ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ ဒုကၡခံလာ ခဲ့ရေသာ ျပည္သူ မ်ား၏ အက်ဳိးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရ စီေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး ဆိုင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ငန္းမ်ား အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ေအာင္ျမင္ ေစရန္ ရည္စူးကာ ေအာက္ ပါ ေဆြးေႏြးခ်က္ မ်ားႏွင့္ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို လက္ရွိ အစုိးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းမွ ထိေရာက္စြာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးရန္ တင္ျပေတာင္းဆို ပါသည္။

ေဆြးေႏြးခ်က္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

ဤသံုးရက္တာ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ ေခါင္းစဥ္ၾကီးေျခာက္ခုကို စင္တင္ စကားဝိုင္း ၆ ခု၊ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ ၆ ခုျဖင့္ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာခဲ့ၾက သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွ စ၍ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း က႑ အသီးသီး ေဒသအသီးသီးရွိ အေျခအေန မ်ားကို ျပန္လည္ေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္ ေသာအခါ အေကာင္း ဘက္သို႕ ဦးတည္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား အလြန္ အားနည္းေနျပီး အခ်ဳိ႕အေျခအေန မ်ားတြင္ ပိုမိုဆုတ္ယုတ္သြား သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ျဖစ္စဥ္သည္ ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ား၊ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္း မ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုမွ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းအရ အဓိပၸါယ္ ရွိေသာ ပါဝင္ခြင့္မရပဲ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္တြင္သာ ရွိျပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ အလြန္ အားနည္း ေနသည္။

ပ်က္စီးယိုယြင္းေနေသာ တရားေရး မ႑ိဳင္ေအာက္တြင္ တံခါးဖြင့္စီးပြားေရး မူဝါဒေၾကာင့္ ျပည္ပမွ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈဆိုင္ရာ ေငြေၾကးမ်ား အလံုးအရင္းႏွင့္ ဝင္ေရာက္ လာကာ လူမႈေရးႏွင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ ဆိုးက်ဳိး သက္ေရာက္မႈ မ်ား ျဖစ္ ေပၚ ေစသည္။ စီးပြားေရး လြတ္လပ္ခြင့္သည္ အစိုးရ သို႕မဟုတ္ စစ္တပ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေသာ လက္ဝါးၾကီးအုပ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ ခရိုနီ အမ်ားစုပါဝင္သည့္ ခ်မ္းသာေသာ လူတန္းစား ကို အက်ဳိးျပဳေနခ်ိန္တြင္ အမ်ားစုေသာ ျပည္သူလူထု ၾကီးမွာ ဆင္းရဲပင္ပန္း စြာ ေနထိုင္ေနရဆဲ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တိုင္ျပည္တစ္ဝွမ္း ရွိ ေဒသခံ လူထု အမ်ားအျပားသည္ ျပည္သူ႕ဘဝ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင့္ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈေလ်ာ့ခ်ေရး ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ မိမိတို႕၏ အိုးအိမ္၊ ေျမယာမ်ား၊ က်န္းမာေရး ပညာေရး လူမႈဘဝလံုျခံဳေရး၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား အခြင့္အေရး၊ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ သဘာဝ သယံဇာတမ်ား ဆံုးရႈံးေနရလ်က္ ရွိသည္။ တရားမွ်တေသာ ေျမယာဥပေဒ မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈ ဥပေဒမ်ား မရွိျခင္း ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္း ေျမယာ သိမ္းဆည္းမႈ အေျမာက္အမ်ား ျဖစ္ေပၚေန လ်က္ရွိျပီး အစိုးရႏွင့္ အက်ဳိးတူ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ေဒသေန လူထု မ်ားႏွင့္ လံုေလာက္ေသာ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိပဲ အၾကီးစားစီမံကိန္း သစ္မ်ားအတြက္ အစီအစဥ္ ခ်မွတ္မႈမ်ား၊ ဆက္လက္အေကာင္ အထည္ေဖာ္မႈ မ်ား ျပဳလုပ္ေန ဆဲျဖစ္သည္။

အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလမတိုင္ခင္ ဥပေဒမ်ားသာ မဟုတ္ပဲ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေဝးျခင္းႏွင့္ စီတန္း လွည့္လည္ျခင္း ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၈ ကဲ့သို႕ ဥပေဒမ်ားကို ဖိႏွိပ္ေသာ ကိရိယာ မ်ားအျဖစ္ အသံုးျပဳေနသည္။ ထို႕ျပင္ ေျမယာ ဥပေဒမ်ား၊ အလုပ္သမား ဥပေဒမ်ား၊ ပညာေရး ဥပေဒမ်ား၊ အမ်ဳိးသားလူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ ဥပေဒမ်ားအျပင္ က်ားမ တန္းတူေရးႏွင့္ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန္႕သတ္ ထားေသာ ဥပေဒၾကမ္း မ်ားသည္လည္း ျပည္သူလူထု၏ လူအခြင့္အေရးႏွင့္ အက်ဳိး စီးပြားကို ကာကြယ္ေပးျခင္း မရွိသည့္အျပင္ ေရးဆြဲျပ႒ာန္းျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္သူလူထုႏွင့္ အရပ္ဘက္ လူထု အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ပူးေပါင္း ပါဝင္ခြင့္မ်ား အၾကံျပဳတင္ျပခြင့္မ်ား မရရွိခဲ့ေပ။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းမွ စတင္ခဲ့ေသာ ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာ တူညီခ်က္မ်ားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္သည္ ေရွ႕ဆက္ မတိုးႏိုင္ပဲျဖစ္ေနျပီး ကခ်င္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းမ်ားတြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွ ယေန႕ အခ်ိန္အထိ တိုက္ပြဲ မ်ားဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနလ်က္ရွိသည္။ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈမ်ား၊ တရားစီရင္မႈ မရွိေသာ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ တရား လက္လြတ္ ဖမ္းဆီးမႈမ်ားႏွင့္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား အပါအဝင္ အျခားလူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနလ်က္ ရွိသည္။

လက္ရွိျငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္တြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေန သူမ်ားသည္ တစ္ႏိုင္ငံ လံုး အတိုင္းအတာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အဆိုျပဳခ်က္မ်ားအေပၚ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈမ်ား ဆက္လက္ရွိေနျပီး ေဆြးေႏြးမႈ မ်ားသည္ (၁၂) လ အထိ ၾကာျမင့္ျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရွိအခ်ိန္အထိ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕ အစည္းမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ လူငယ္မ်ား၏ ပါဝင္မႈ မရွိသေလာက္ အားနည္းခဲ့ျပီး က်ဳိးပ်က္ လြယ္ေသာ အေျခအေနတြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ အပစ္ရပ္ ထားျပီးေသာ ေနရာ မ်ားတြင္လည္း တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ေပၚ လ်က္ရွိျပီး တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားရာ ေဒသ မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္းမ်ား ဆက္စပ္လ်က္ ရွိေၾကာင္း သံုးသပ္ပါသည္။ ထို႕ျပင္ တိုက္ပြဲမ်ား၊ ရင္းႏွီျမႈပ္ႏွံမႈ မ်ားႏွင့္ ေျမယာသိမ္းယူမႈ မ်ားေၾကာင့္ ျပည္တြင္း ေနရပ္ စြန္႕ခြာ ဒုကၡသည္မ်ား ပိုမို တိုးလာသည့္အျပင္ ၎တို႕ႏွင့္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ရွိ ဒုကၡသည္ျပည္သူလူထုမ်ားအား ေနရပ္ျပန္လာေရး ကိစၥရပ္မ်ားအေပၚ စိုးရိမ္ပူပန္ မႈမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚေနရသည္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မႈ မရွိဘဲ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္း မ်ားအေပၚ ဖိနိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ား ျမင့္မားလာလ်က္ရွိသည္။ သတင္းေထာက္ မ်ားကို ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ ဖမ္းဆီီးအေရးယူမႈမ်ားေၾကာင့္ ယခင္ သတင္းမီဒီယာအေပၚ ကန္႕သတ္ မႈမ်ား ေျဖေလ်ာ့ေပးခဲ့သည္ဟူေသာ အျမင္အစား စိုးရိမ္မႈမ်ားက အစားထိုး ေနရာ ယူလာသည္။ မီဒီယာ ဥပေဒသစ္မ်ားသည္ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ကို အျပည့္အဝ ခြင့္ျပဳျခင္းမရွိပဲ အစိုးရမွ ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္ ျပ႒ာန္းေပး ထားသည္။ ထို႕ျပင္ ျခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ဖမ္းဆီးမႈမ်ားႏွင့္ ဒဏ္ခတ္မႈ မ်ားေၾကာင့္ မီဒီယာ အသိုင္းအဝိုင္းအၾကား အျငင္းပြားဖြယ္ရာ အေၾကာင္း အရာမ်ား အေပၚ ေရး သားရာတြင္ စိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္ မႈမ်ား ျဖစ္ေစရန္ တြန္းပို႕ေပးေနသည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အမ်ားစု လြတ္ေျမာက္ လာေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕မွာ ဆက္လက္ အက်ဥ္းက်ေနဆဲျဖစ္ျပီး ထပ္မံ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းမႈ မ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနသည္။

ထို႕ျပင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္ဝွမ္း အမုန္းစကားျပန္႕ပြားမႈမ်ားႏွင့္ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ အုပ္စုမ်ား၏ လူမ်ဳိးေရးႏွင့္ ဘာသာေရး ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေျခအေန သို႕ ေရာက္ရွိ ေနေသာ္လည္း အစိုးရမွ တစ္စံုတစ္ရာ အေရးယူ ေဆာင္ ရြက္ျခင္း မရွိပဲ ျပႆနာ၏ အေျဖကို ရွာေဖြရန္ အလြန္ခက္ခဲေန ဆဲျဖစ္သည္။

လႊတ္ေတာ္မ်ားသည္ ဟန္ျပလႊတ္ေတာ္မ်ားသာျဖစ္ျပီး တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးႏွင့္ တရားေရးက႑ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ား၏ အဓိကစိန္ေခၚခ်က္မ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိသည့္အျပင္ ဒီမိုကေရစီက်ေသာ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြး မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရန္ အလွမ္း ေဝးေနဆဲျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ လြႊတ္ေတာ္၏ ၂၅% ကို တပ္မေတာ္က ရယူထား သည့္အတြက္ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းက်သည့္ မည္သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ကိုမဆို ပယ္ခ်ႏိုင္သည့္ အာဏာရွိေနသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားကို ျပည္သူ မ်ားမွ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ျခင္း မရွိမခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ရရွိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ထို႕ျပင္ တရားစီရင္ေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး က႑မ်ား ၌ အဆင့္ဆင့္ တာဝန္ရွိ သူမ်ားသည္ တပ္မေတာ္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ တရားေရးစနစ္ သည္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ အစိုးရ၏စီမံခန္႕ခြဲမႈေအာက္မွ လြတ္လပ္၍ အမွီအခို ကင္းမႈ လံုးဝ မရွိသည့္အျပင္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈႏွင့္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရည္ မရွိေသာေၾကာင့္ လြန္စြာ အားနည္းေနသည္။ ရလဒ္အေနျဖင့္ တရား ဥပေဒ စိုးမိုးမႈမရွိျခင္းႏွင့္ က်ဴးလြန္သူမ်ားအား အျပစ္ေပးအေရးယူခံရျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္ ရရွိသည့္ အေျခအေန က်ယ္ျပန္႕စြာ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနသည္။

သို႕ေသာ္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ားၾကားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရး ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ဝိုင္းဝန္းေျဖရွင္းရန္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား၊ သင့္ေလွ်ာ္ေသာ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ ျပဳလုပ္ေနသည္ကို မေတြ႕ရပဲ အခ်ဳိ႕ေသာ အေျခအေန မ်ားတြင္ ေလးနက္စြာ ထည့္သြင္း စဥ္စားျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ မလိုလား အပ္ေသာ ေဘးထြက္ ဆိုးက်ဳိးမ်ား ျဖစ္ေပၚေန သည္။

ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အစိုးရႏွင့္ မ်ားစြာပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္မႈ မ်ားရွိလာျပီး ႏိုင္ငံေရးအေထာက္အပံ့မ်ား၊ နည္းပညာဆိုင္ရာ အေထာက္အပံ့ မ်ား၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ဖြံ႕ျဖိဳးေရး အကူအညီမ်ား မ်ားစြာ ဝင္ေရာက္လ်က္ ရွိသည္။

အစိုးရမဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တိုင္းျပည္အတြင္း ပိုမိုမ်ားျပား လာသည့္ေနာက္ပိုင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လူမႈေရး၊ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးႏွင့္ အျခား က႑မ်ားကို အေထာက္အကူျပဳမႈမ်ား ျမင့္တက္လာ ေသာ္လည္း ထိေရာက္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ လူထုအက်ဳိးခံစားခြင့္ အလြန္နည္းပါး လ်က္ရွိသည္။ ထို႕ျပင္ အစိုးရ မဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားသည္ ေဒသခံ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ လံုေလာက္ေသာ ညွိႏိုင္းေဆြးေႏြး မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိပဲ မိမိအစီအစဥ္ႏွင့္ လုပ္ငန္း မ်ားကို ဦးစားေပး လုပ္ေဆာင္ မႈမ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အခန္း က႑ႏွင့္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းမ်ား အားနည္းလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အားေကာင္းရန္ ပံ့ပိုးေပးသည့္ အစီအစဥ္ မ်ားသည္ အမွန္တကယ္ ထိေရာက္မႈ နည္းပါးေနျပီး ခြဲျခား ဆက္ဆံမႈ မ်ားလည္း ရွိေနသည္။

အၾကံျပဳခ်က္မ်ား

ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသို႕

ယခင္အစိုးရလက္မွ က်န္ရွိေနေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အပါအဝင္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလအတြင္း ဖမ္းဆီးခံ ထားရေသာ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားကို ခၽြင္းခ်က္ မရွိ လႊတ္ေပးရန္
အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ စတင္ခ်ိန္မွစ၍ ျပည္သူႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္း အဝိုင္းအား ေပးအပ္ထားေသာ ကတိကဝတ္မ်ားကို တာဝန္ယူတာဝန္ခံ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္
ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵႏွင့္ အတည္ျပဳထားျခင္း မရွိေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအား ၂၀၁၅ မတိုင္မီ ဒီမိုကေရစီ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္ အညီ ျပည္သူ႕ဆႏၵ ခံယူျပီး ျပင္ဆင္ရန္
ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမ်ားအပါအဝင္ ဥပေဒမ်ားကို အမ်ားျပည္သူ အလြယ္ တကူ ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ႏွင့္ ဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာ ပညာေပး လုပ္ငန္းမ်ားအား အေလးထားေဆာင္ရြက္ရန္
ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းေဒသၾကီးအစိုးရမ်ားအား သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္မ်ားမွ တိုက္ရုိက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိရန္၊ ၎တို႕၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာကို အျပည့္အဝ တိုးျမွင့္ေပးရန္
အသြင္ကူးေျပာင္းေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ျပည္သူမ်ား၊ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕ အစည္း မ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အတိုက္အခံမ်ား၏ စစ္မွန္၍ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ပါဝင္မႈကို လမ္းဖြင့္ေပးရန္
ေျမယာဥပေဒ၊ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းဥပေဒ၊ ျငိမ္းခ်မ္းစြာစုေဝးျခင္းႏွင့္ စီတန္း လွည့္လည္ျခင္း ဆိုင္ရာဥပေဒ၊ ပညာေရးဥပေဒ၊ အလုပ္သမားဥပေဒ စသည့္ ဥပေဒမ်ား အပါအဝင္ ျပည္သူမ်ားအား ခ်ဳပ္ကိုင္ဖိႏွိပ္သည့္ ဥပေဒမ်ားကို ပယ္ဖ်က္ျခင္း၊ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျပီး၊ လူထုအက်ဳိး ကို ေရွးရႈ သည့္ မူဝါဒမ်ားခ်မွတ္ျခင္းႏွင့္ ဥပေဒသစ္မ်ား ျပ႒ာန္းရာတြင္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရး စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေစေရးႏွင့္ ျပ႒ာန္းသည့္ လုပ္ေဆာင္မႈ အဆင့္တိုင္းတြင္ ဥပေဒအလုိက္ သက္ဆိုင္ရာ လူထုမ်ားအား (ဥပမာ လယ္သမားမ်ား၊ အလုပ္သမား မ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ ဒုကၡသည္ျပည္သူမ်ား) အျပည့္အဝ ပူးေပါင္းပါဝင္ခြင့္ရွိေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရန္
တရားေရး ဝန္ထမ္းမ်ား၏ ဘဝရပ္တည္မႈ အတြက္ လံုေလာက္ေသာ ခံစားခြင့္မ်ား သတ္မွတ္ေပးျခင္း အပါအဝင္ အျခားတရားေရး စနစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ မႈမ်ားျပဳလုပ္၍ လိုအပ္ပါက တရားေရးဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားကို ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းျခင္း၊ စစ္မွန္ေသာ လူထုကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္ အစားထိုး ခန္႕အပ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရန္
အမ်ဳိးသားလူ႕အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဥပေဒအား ပါရီအေျခခံမူ မ်ားႏွင့္ အညီ ျပင္ဆင္၍ လူ႕အခြင့္အေရးကာကြယ္မႈ လုပ္ပိုင္အာဏာ၊ ရဲဌာနမ်ားႏွင့္ တပ္မေတာ္အပါအဝင္ မည္သူ႕ကိုမဆို လြတ္လပ္စြာ စံုစမ္းစစ္ေဆးခြင့္ လုပ္ပိုင္အာဏာ အျပည့္အဝအပ္ႏွင္းကာ တိုင္ၾကားမႈမ်ားအတြက္ လြတ္လပ္ေသာ တရားရံုး ဖြဲ႕တည္ေထာင္ရန္၊ ေကာ္မရွင္ႏွင့္ အရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားၾကား အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို ထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေရး ပံ့ပိုးရန္
ဖယ္ဒရယ္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီအေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ကို ပထမဦးစားေပး လုပ္ငန္းအျဖစ္ ဦးစားေပး လုပ္ငန္းအျဖစ္ စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ရန္ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ အဆင့္တိုင္းတြင္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ လူငယ္မ်ား အပါအဝင္ အျခား အေရးၾကီးေသာ လူထုအုပ္စုမ်ား ပါဝင္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနႏွင့္ ယႏၱရား မ်ားကို ဖန္တီးေပးရန္
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ေရး တာဝန္ခံ လုပ္ေဆာင္ရန္
နယ္စပ္ေဒသ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တစ္ဝွမ္းရွိ ျပည္သူလူထုအား အက်ဳိး မျပဳေသာ အၾကီးစား ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္းမ်ားကို ျငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္သည့္ အခ်ိန္ကာလတြင္း လံုးဝမျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ဆဲ စီမံကိန္းမ်ားကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္သံုးသပ္ျပီး ေဒသလူထုမ်ား၏ ဆႏၵအေပၚ အေျခခံ၍ လံုးဝရပ္ဆိုင္းရန္
ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ဆိုးက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား မျဖစ္ေပၚေအာင္ မွန္ကန္ေသာ မူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္
စစ္မွန္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး မရရွိမီ ဒုကၡသည္မ်ားအား ျပန္လည္ေနရာ ခ်ထားေရး အတင္းအၾကပ္ ဖိအားေပးေဆာင္ရြက္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာ ခ်ထားေရး ကိစၥကို တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္သူ ဒုကၡသည္မ်ား၊ ဒုကၡသည္အေျချပဳ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ညွိႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္ရန္
ဘာသာေပါင္းစံု ႏွီးေႏွာဖလွယ္မႈ အစီအစဥ္မ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္၊ အမုန္းပြားေစ ေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တားဆီး အေရးယူမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္၊ အမုန္းမျပန္႕ပြားေရး အသိပညာေပးမႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရန္
အျခားမည္သည့္ ဘာသာကိုမွ် အတင္းအက်ပ္ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ ဘာသာအသီးသီး ကိုးကြယ္ေသာ တိုင္းျပည္အတြင္းရွိ လူတိုင္းအတြက္ လံုျခံဳမႈရွိေသာ ဝန္းက်င္ကို ဖန္တီးေပးရန္
လူငယ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စစ္တမ္းမ်ား၊ သတင္းအခ်က္အလက္ မ်ားကို ေကာက္ယူ၍ လူငယ့္ေရးရာ မူဝါဒမ်ားကို ေရးဆြဲ ခ်မွတ္ျခင္းႏွင့္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ လူငယ္မ်ားကို ဦးေဆာင္ခြင့္ေပးရန္ ႏွင့္ ၎လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာ ဘ႑ာေရး အေထာက္အပံ့မ်ား သတ္မွတ္ထားရွိရန္
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အပါအဝင္ အမ်ုိးသမီးမ်ားအား ခြဲျခားဖိႏွိပ္ထားေသာ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားကို ျပဳျပင္ရန္ႏွင့္ ဥပေဒသစ္မ်ားျပ႒ာန္းရာတြင္ CEDAW စာခ်ဳပ္ပါအခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေစရန္

ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းသို႕

ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ား

ျပည္သူလူထုအတြက္ စစ္မွန္ေသာ အေျပာင္းအလဲ ဖန္တီးႏိုင္သည့္ လူထုမွ ဦးေဆာင္ေသာ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို အေထာက္အကူျပဳ ႏိုင္ေစရန္ ထိေရာက္ေသာ ျပဳျပင္မႈမ်ားႏွင့္ ပံ့ပိုးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္
လက္ရွိအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားၾကား ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ အကူအညီ အေထာက္ အပံ့မ်ား ေပးအပ္ျခင္း၊ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း စသည္တို႕အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈျပဳသည့္ လုပ္ငန္း တိုင္းတြင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းမ်ား၏ ရႈပ္ေထြးမႈ၊ စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈႏွင့္ဖြံ႕ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္မ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡမ်ားၾကား ဆပ္စပ္မႈကို အေလးအနက္ထား ထည့္သြင္းစဥ္စား၍ မိမိပါဝင္မႈေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူလူထုကို မထိခိုက္ရေအာင္ Do No Harm ေပၚလစီျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ရန္
ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အဆိုးက်ဳိးသက္ေရာက္မႈမ်ား လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ား မျဖစ္ေအာင္ ေဒသေနျပည္သူမ်ားႏွင့္ ၾကိဳတင္တိုင္ပင္ညွိႏႈိင္းမႈမ်ား၊ ေကာင္းစြာ ၾကိဳတင္အသိေပး ထားေသာ ေဒသေန ျပည္သူလူထုမ်ား၏ လြတ္လပ္ စြာ ေပးသိ သေဘာတူ ညီခ်က္ (Free, Prior and Informed Consent) အပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္ အညီ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရန္
သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံမ်ား၏ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈ ဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားကို ျပည္သူလူထုထံ အသိေပးျဖန္႕ေဝရန္
ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရကဂတိျပဳထားၿပီး မလိုက္နာေသးေသာ အခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ ေပၚလာေအာင္ ဖိအားေပးရန္

ကုလသမဂၢ

ျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရမွ ကတိကဝတ္ ျပဳထားၿပီး မလိုက္နာေသးေသာ ႏိုင္ငံတ ကာ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ားႏွင့္ ကတိကဝတ္မ်ား (CEDAW, CRC, UNSCR 1325 and 1820) ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္လာေရး ဖိအားေပး တိုက္တြန္းရန္
ျမန္မာႏိုင္ငံ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္သည္ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အမ်ားျပည္သူ၏ပါဝင္မႈရွိျပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိေစရန္ ျမန္မာအစိုးရအား ဖိအားေပးတိုက္တြန္းရန္
ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံႏွင့္ လံုျခံဳေရးေကာင္စီမွ ခ်မွတ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႕အခြင့္အေရး အေျခအေနႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ထားရွိရန္

အစိုးရမဟုတ္ေသာ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား

အကူအညီေပးေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမွင့္တင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္
ႏိုင္ငံတကာ လူသားခ်င္း စာနာမႈ အကူအညီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရး စံခ်ိန္စံညႊန္း မ်ားႏွင့္အညီ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ ပဋိပကၡ ပိုမိုၾကီးမားေစေသာ အျပဳအမူ မ်ား ေရွာင္ရွားရန္
ျမန္မာအရပ္ဘက္ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အေရးၾကီးေသာ အခန္းက႑၊ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရည္ႏွင့္ တန္းတူ ခံစားပိုင္ခြင့္တို႕ကို ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳရန္
မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ အစီအစဥ္ထက္ ေဒသေန အရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ လူထုမ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အစီအစဥ္မ်ား ကိုသာ ဝိုင္းဝန္းပံ့ပိုး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္

သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ ျမန္မာဘာသာကို ဤေနရာတြင္ ေဒါင္းလုပ္ရယူႏိုင္ပါသည္။

Tags: 2008 Constitution, 88 Generation Peace and Open Society, Arbitrary Detention, Burma Army, Burma Government, CEDAW, Daw Aung San Suu Kyi, Extrajudicial Killing, General Assembly and Human Rights Council on the situation of Human Rights in Myanmar, IDPs, Impunity, Myanmar Civil Society Organizations, Myanmar Civil Society Organizations Forum, Myanmar National Human Rights Commission, Parliament, Sexual Violence, UN Security Council, United Nations, Women, Youth

This post is in: Press Release

Statement: Civil Societies’ Review on Myanmar’s Transition Process: Prospects for 2015 and Beyond

About Burma Partnership

Spotlight

Campaigns